گفتاری از آن جناب درباره‌ی حکم ازدواج با زن در عدّه

أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْهَرَوِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ الْمَنْصُورَ عَنِ الرَّجُلِ يَتَزَوَّجُ الْمَرْأَةَ قَبْلَ أَنْ تَنْقَضِيَ عِدَّتُهَا، فَقَالَ: يُفَرَّقُ بَيْنَهُمَا وَيَكُونُ خَاطِبًا مِنَ الْخُطَّابِ، قُلْتُ: إِنَّا حُدِّثْنَا أَنَّهَا لَا تَحِلُّ لَهُ أَبَدًا! قَالَ: هَذَا إِذَا كَانَ أَحَدُهُمَا عَالِمًا وَأَمَّا إِذَا كَانَا جَاهِلَيْنِ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَتَزَوَّجَهَا بَعْدَ مَا تَنْقَضِي عِدَّتُهَا، قُلْتُ: وَإِنْ كَانَ دَخَلَ بِهَا؟ فَسَكَتَ، فَأَعَدْتُ مَسْأَلَتِي، فَقَالَ: هَكَذَا وَجَدْتُ فِي كِتَابِ اللَّهِ.

ترجمه‌ی گفتار:

محمّد بن عبد الرّحمن هروی ما را خبر داد، گفت: از منصور درباره‌ی مردی پرسیدم که با زنی قبل از سپری شدن عدّه‌اش ازدواج می‌کند، پس فرمود: میانشان جدایی انداخته می‌شود و (پس از سپری شدن عدّه) یکی از خواستگاران خواهد بود، گفتم: برای ما روایت شده است که هرگز برای او حلال نخواهد بود! فرمود: این در صورتی است که یکی از آن دو آگاه بوده باشد، ولی اگر هر دو ناآگاه بوده باشند گناهی بر او نیست که با وی بعد از سپری شدن عدّه‌اش ازدواج کند، گفتم: اگرچه با او نزدیکی کرده باشد؟ پس سکوت کرد، پس سؤال خود را تکرار کردم، پس فرمود: در کتاب خداوند این گونه یافته‌ام.

شرح گفتار:

بنا بر نظر آن جناب، ازدواج زن در عدّه، خواه از روی آگاهی بوده باشد و خواه از روی ناآگاهی، باطل است، ولی در صورت آگاهی، اگر نزدیکی کرده باشد، زناکار محسوب می‌شود و محکوم به مجازات است و اگر زنده بماند، باید عدّه‌ی خود از مرد اول را کامل کند و تا ابد از ازدواج با مرد دوم بپرهیزد، مگر اینکه حقیقتاً توبه و اصلاح کند و در صورت ناآگاهی، اگر نزدیکی کرده باشد، زناکار محسوب نمی‌شود و محکوم به مجازات نیست و باید عدّه‌ی خود از مرد اول را کامل کند و سپس از مرد دوم عدّه نگاه دارد و پس از سپری شدن عدّه، اگر خواست با مرد دوم ازدواج کند، هر چند در صورتی که برای او عسر و حرج ندارد، بهتر است که از این کار صرف نظر کند؛ چراکه روایاتی از اهل بیت در نهی از آن رسیده است.

برای آگاهی بیشتر در این باره، به پرسش و پاسخ ۳۵۶ مراجعه کنید.