۱ . أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَبِيبٍ الطَّبَرِيُّ، قَالَ: قُلْتُ لِلْمَنْصُورِ الْهَاشِمِيِّ الْخُرَاسَانِيِّ: مَتَى تُحَرَّمُ الْمَرْأَةُ بِالرَّضَاعَةِ؟ قَالَ: إِنَّمَا الرَّضَاعَةُ مِنَ الْمَجَاعَةِ، فَإِذَا جَاعَ الصَّبِيُّ فَشَبِعَ مِنْ لَبَنِهَا فَقَدْ حُرِّمَتْ عَلَيْهِ، قُلْتُ: إِنَّهُمْ يَقُولُونَ إِذَا أَنْبَتَ اللَّحْمَ وَشَدَّ الْعَظْمَ! قَالَ: إِذَا أَشْبَعَهُ مِنْ جُوعٍ فَقَدْ أَنْبَتَ وَشَدَّ.
ترجمه‌ی گفتار:
عبد الله بن حبیب طبری ما را خبر داد، گفت: به حضرت منصور هاشمی خراسانی گفتم: چه هنگامی زن با شیر دادن محرم می‌شود؟ فرمود: جز این نیست که شیر دادن از گرسنگی است، پس هنگامی که کودک گرسنه باشد، پس با شیر او سیر شود، به او محرم می‌شود، گفتم: آن‌ها می‌گویند هنگامی که گوشت برویاند و استخوان محکم کند! فرمود: هنگامی که او را از گرسنگی سیر کند، می‌رویاند و محکم می‌کند.
۲ . أَخْبَرَنَا وَلِيدُ بْنُ مَحْمُودٍ السِّجِسْتَانِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْعَالِمَ يَقُولُ لِامْرَأَةٍ سَأَلَتْهُ عَنِ الرَّضَاعِ: الْمَصَّةُ وَالْمَصَّتَانِ لَيْسَتْ بِرَضَاعٍ، وَلَكِنَّ الرَّضَاعَ أَنْ تُرْضِعِيهِ مِنْ ثَدْيِكِ الَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ بِهِ عَلَيْكِ وَهُوَ جَائِعٌ، حَتَّى يَتَضَلَّعَ وَيَشْبَعَ وَيَنْتَهِيَ نَفْسُهُ.
ترجمه‌ی گفتار:
ولید بن محمود سجستانی ما را خبر داد، گفت: شنیدم عالم (یعنی منصور) به زنی که از او درباره‌ی شیر دادن پرسید می‌فرماید: یک بار مکیدن و دو بار مکیدن شیر دادن نیست، بل شیر دادن آن است که او را در حالی که گرسنه است از پستان خود که خداوند با آن به تو نعمت بخشیده است شیر دهی تا اینکه پر و سیر شود و خودش بس کند.
۳ . أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ دَاوُودَ الْفَيْض‌آبَادِيُّ، قَالَ: قُلْتُ لَهُ: كَمْ رَضْعَةً تُحَرِّمُ الْوَلَدَ؟ خَمْسٌ؟ أَوْ عَشْرٌ؟ أَوْ خَمْسُ عَشَرَ؟ قَالَ: دَعْ عَنْكَ هَذَا، وَلَكِنْ إِذَا كَفَتْهُ يَوْمًا وَلَيْلَةً فَقَدْ حَرَّمَتْهُ.
ترجمه‌ی گفتار:
علیّ بن داوود فیض‌آبادی ما را خبر داد، گفت: به آن جناب گفتم: چند بار شیر دادن محرم می‌سازد؟ پنج بار؟ یا ده بار؟ یا پانزده بار؟ فرمود: این‌ها را رها کن، ولی هرگاه یک شبانه‌روز او را (از غذای دیگر و شیر زن دیگر) کفایت کند، او را محرم می‌سازد.
شرح گفتار:
برای مطالعه‌ی شرحی بر این گفتارهای نورانی، به پرسش و پاسخ ۱۳۱ مراجعه فرمایید.