دو گفتار از آن جناب درباره‌ی اینکه مهدی خروج نمی‌کند تا آن گاه که مؤمنان در خراسان و منافقان در شام جمع شوند.

۱ . أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الطَّالَقَانِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ يَقُولُ: لَا يَخْرُجُ الْمَهْدِيُّ حَتَّى يَنْزِلَ الْمَلَائِكَةُ، وَلَا يَنْزِلُونَ حَتَّى يَجْتَمِعَ الْمُؤْمِنُونَ بِخُرَاسَانَ وَالْمُنَافِقُونَ بِالشَّامِ!

ترجمه‌ی گفتار:

احمد بن عبد الرّحمن طالقانی ما را خبر داد، گفت: شنیدم منصور می‌فرماید: مهدی خروج نمی‌کند تا آن گاه که فرشتگان فرود آیند و آن‌ها فرود نمی‌آیند تا آن گاه که مؤمنان در خراسان و منافقان در شام گرد آیند.

۲ . أَخْبَرَنَا عِيسَى بْنُ عَبْدِ الْحَمِيدِ الْجُوزَجَانِيُّ، قَالَ: سَمِعْتُ الْمَنْصُورَ يَقُولُ: لَا يَخْرُجُ الْمَهْدِيُّ حَتَّى يَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ فَيَجْمَعَ الطَّيِّبَ فِي خُرَاسَانَ وَالْخَبِيثَ فِي الشَّامِ! قُلْتُ: أَرَأَيْتَ مَنْ يَتَوَقَّفُ فَلَا يَمِيلُ إِلَى أَحَدِهِمَا؟ قَالَ: لَا يَذَرُهُ اللَّهُ عَلَى ذَلِكَ حَتَّى يَمِيلَ إِلَى أَحَدِهِمَا وَإِنْ جُدِعَ أَنْفُهُ -وَفِي خَبَرٍ آخَرَ:- يَبْعَثُ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَكًا فَيَضْرِبُهُ بِسَوْطٍ كَمَا يَضْرِبُ أَحَدُكُمْ حِمَارَهُ حَتَّى يَمِيلَ إِلَى أَحَدِهِمَا!

ترجمه‌ی گفتار:

عیسی بن عبد الحمید جوزجانی ما را خبر داد، گفت: شنیدم منصور می‌فرماید: مهدی خروج نمی‌کند تا آن گاه که خداوند ناپاک را از پاک جدا سازد، پس پاک را در خراسان و ناپاک را در شام گرد آورد! گفتم: نظرتان درباره‌ی کسی که توقّف می‌کند پس به هیچ یک از آن دو گرایش نمی‌یابد چیست؟ فرمود: خداوند او را بر آن (حال) رها نمی‌کند تا اینکه به یکی از آن دو گرایش یابد، اگرچه بینی‌اش بریده شود -و در خبر دیگری (از آن جناب درباره‌ی چنین کسی) آمده است:- خداوند فرشته‌ای را به سوی او می‌فرستد، پس او را با تازیانه‌ای می‌زند همان گونه که یکی از شما خرش را (وقتی حرکت نمی‌کند) می‌زند، تا اینکه به یکی از آن دو گرایش می‌یابد!

شرح گفتار:

برای درک بهتر این دو گفتار نورانی، به مقاله‌ی «جهان اسلام در فرایند دو قطبی شدن» نوشته‌ی یوسف جوان‌بخت مراجعه کنید.