چنانکه فرموده است: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ ۖ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ﴾[۱]؛ «ای کسانی که ایمان آوردید! یاران خداوند باشید، همان طور که عیسی بن مریم به حواری‌ها گفت: چه کسی یاران من به سوی خداوند است؟ حواری‌ها گفتند که ما یاران خداوند هستیم» و روشن است که طریقه‌ی حمایت از خداوند، تأمین نفر، مال و سلاح کافی برای اوست تا حاکمیّتش در زمین تحقّق یابد؛ چنانکه فرموده است: ﴿وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ﴾[۲]؛ «و با مال‌ها و خودهاتان در راه خداوند جهاد کنید» و فرموده است: ﴿مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ وَلَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ﴾[۳]؛ «آن کیست که به خداوند وامی نیکو دهد تا برای او بیفزاید و برای او پاداشی ارزشمند باشد؟!» و فرموده است: ﴿وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ﴾[۴]؛ «و برای آنان هر امکانات و مرکب‌های جنگی که می‌توانید آماده کنید تا با آن دشمن خداوند و دشمن خود را بترسانید» و این همان طریقه‌ی حمایت از مهدی است؛ چنانکه بسیاری از مردم به این طریقه کسانی را حمایت می‌کنند که هرگز آنان را ندیده‌اند و با آنان گفتگو نکرده‌اند، تا زمینه‌ی حکومت آنان بر جهان را فراهم سازند؛ بل مهم‌ترین کسانی که اکنون بر جهان حکم می‌رانند، توسّط مردم شناخته شده نیستند و در دسترس آنان قرار ندارند و بیشتر کسانی که با عنوان حکّام، توسّط مردم شناخته شده‌اند و در دسترس آنان قرار دارند، حکّام اصلی و واقعی نیستند و از سیاست‌های کسانی پنهان و خارج از دسترس مردم پیروی می‌کنند؛ چراکه امروز بیشترین نفر، مال و سلاح، در اختیار کسانی است که مردم آنان را نمی‌شناسند و به آنان دسترسی ندارند و در حالی از آنان حمایت می‌کنند که خود به آن آگاه نیستند؛ مانند شیطان و همگنان او که بر جهان حکم می‌رانند، در حالی که خداوند درباره‌ی آنان فرموده است: ﴿إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ﴾[۵]؛ «هرآینه او و همگنانش شما را از جایی می‌بینند که شما آنان را نمی‌بینید»! با این وصف، حکومت بر جهان نه تنها دیگر به شناخته شده بودن و در دسترس بودن حاکم نیاز ندارد، بلکه با آن معمول و میسور نیست؛ چراکه جهان بسیار بزرگ و ناامن شده، به گونه‌ای که هر حاکم نیکو و مستقلّی در آن شناخته و در دسترس واقع می‌شود، غالباً از میان می‌رود. این به آن معناست که حکومت مهدی بر جهان، به شناخته شدن و در دسترس واقع شدن او نیازی ندارد و بدون این کار، با برخورداری او از نفر، مال و سلاح کافی، امکان‌پذیر است.